Experts van de liefdadigheidsorganisatie International Cat Care hebben een voerplan ontwikkeld, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs, dat nabootst hoe katten in het wild eten om ze zo fysieke en mentale stimulatie te bieden. Het plan moedigt katten aan om te jagen, te ontdekken, te klimmen en te spelen; activiteiten die positief gedrag en het welzijn van katten stimuleren.

Het voerplan is ontwikkeld door Dr. Sarah Ellis en Dr. Lizzie Rowe, wetenschappers van International Cat Care. Het werkt daarnaast ook om overeten te voorkomen en energie-inname en energieverbruik in balans te brengen. Dit voorkomt gewichtstoename en stimuleert gewichtsverlies.

Wetenschappelijke gegevens in Groot-Brittannië suggereren dat van de geschatte 10 miljoen katten (1) in dat land, 39 – 52% overgewicht heeft of obees is (2,3). In Nederland heeft naar schatting circa 42% van de katten overgewicht, waarvan er, volgens de huidige wetenschappelijke gegevens, tot 21% zwaar obees is (4). Dit is een probleem, omdat overgewicht of obesitas (2,3) een negatieve invloed heeft op de gezondheid en het welzijn van katten (5-10), en uiteindelijk kan leiden tot een vroege dood (11).

Onderzoek toont aan dat de huidige manier van voeren bijdraagt aan deze obesitas-epidemie, samen met een aantal factoren die verband houden met de moderne levensstijl van een kat hetgeen leidt tot te veel eten. De meeste katten hoeven bijvoorbeeld weinig of geen inspanning te leveren om hun voedsel te bemachtigen, waardoor ze waarschijnlijk meer calorieën binnenkrijgen dan ze verbruiken (wat leidt tot gewichtstoename).
Bovendien komt de manier waarop we onze katten voeren doorgaans niet overeen met de levensstijl waarvoor ze zijn ontworpen, resulterend in een gebrek aan mentale stimulatie en een verminderd vermogen om natuurlijk, instinctief jachtgedrag tot uitdrukking te brengen. Dit kan leiden tot verveling, apathie, angst, frustratie en stress bij katten, wat resulteert in verminderd welbevinden en mogelijk de ontwikkeling van probleemgedrag.

Kattengedragskundige Dr. Sarah Ellis geeft aan: ‘Door een paar eenvoudige veranderingen aan te brengen in de manier waarop we onze katten voeren, kunnen we hen helpen langer, gezonder en gelukkiger te leven.’

“Ik heb mijn kat Colin al drie weken op het plan staan en hij is beslist levendiger, nieuwsgieriger en gezonder.”

Katteneigenaar Tim Lloyd (35) uit Surrey, die het voedingsplan uitprobeerde.

Het plan adviseert:

  • Geef je kat vijf of meer kleine porties voedsel per dag (in plaats van minder vaak en grotere porties)
  • Gebruik hiervoor voerpuzzels
  • Verander de plaats waar het voer staat geregeld
  • Verspreid het voeren over een periode van 24 uur (met behulp van voedselautomaten met timer en voerpuzzels)
  • Houd het gedrag en het gewicht van je kat goed in de gaten

Een gedetailleerde versie van het voedingsplan, samen met het volledige rapport achter de ontwikkeling van het plan, is te vinden op de website van International Cat Care. Een korte versie van het voedingsplan is hier ook te vinden.

Het voedingsplan is ontwikkeld door International Cat Care voor The Young Bang UK Young Scientists en Engineer Fair, om jonge mensen te doen beseffen dat wetenschap overal is, met inbegrip van het verzorgen van hun huisdieren. Hier vind je meer informatie over The Big Bang Fair.

Leida Timmer, kattengedragstherapeut

Bronartikel

Dit artikel is met toestemming van International Cat Care vertaald. Ter aanvulling zijn cijfers voor de situatie in Nederland toegevoegd. Klik hier voor het originele artikel (Engels).

Referenties

  1. Murray JK, Browne WJ, Roberts MA, et al. Number and ownership profiles of cats and dogs in the UK. Veterinary Record 2010; 166: 163-168.
  2. Russell K, Sabin R, Holt S, et al. Influence of feeding regimen on body condition in the cat. Journal of Small Animal Practice 2000; 41: 12-18.
  3. Courcier EA, O’Higgins R, Mellor DJ, and Yam PS. (2010). Prevalence and risk factors for feline obesity in a first opinion practice in Glasgow, Scotland. Journal of Feline Medicine and Surgery 2010; 12: 746–753.
  4. Graas M. Prevalence of obesity in cats. Research Project Veterinary Medicine University Utrecht (2016)./
  5. Nelson RW, Himsel CA, Feldman EC, and Bottoms GD. Glucose tolerance and insulin response in normal-weight and obese cats. American Journal of Veterinary Research 1990; 51: 1357-1362.
  6. Hoenig M. The cat as a model for human nutrition and disease. Current Opinion in Clinical Nutrition and Metabolic Care 2006; 9: 584–588.
  7. Litster AL and Buchanan JW. Radiographic and echocardiographic measurement of the heart of obese cats. Veterinary Radiology and Ultrasound 2000; 41: 320-325.
  8. Scarlett JM, and Donoghue S. Association between body condition and disease in cats. Journal of the American Medical Association 1998; 212: 1725–1731.
  9. Lund EM, Armstrong PJ, Kirk CA, and Klausner JS. Prevalence and risk factors for obesity in adult cats from private US veterinary practices. International Journal of Applied Research in Veterinary Medicine 2005; 3: 88–96.
  10. Miller C, Bartges J, Cornelius L, et al. Tumor necrosis factor-alpha levels in adipose tissue of lean and obese cats. Journal of Nutrition 1998; 128: 2751S-2752S.
  11. O’Neill DG, Church DB, McGreevy PD, et al. Longevity and mortality of cats attending primary care veterinary practices in England. Journal of Feline Medicine and Surgery 2015; 17: 125–33.